@nielsh
Inderdaad. Vanuit de overheid wordt ook al lang de term “actief burgerschap” gepropageerd. Meedoen, moeten we. Actief burgerschap suggereert echter dat de burger veel in de melk te brokken heeft en niets is in onze vertegenwoordigende democratie minder waar. Eens in de zoveel tijd mag de burger stemmen en daarmee houdt z’n invloed grotendeels op. En welke partijen de regering gaan vormen, moet hij bovendien maar afwachten. De valse suggestie van een grote invloed op het overheidsbeleid leidt maar tot frustratie bij de kiezer. Bovendien Ikzelf voel daarom wel voor de term “passief burgerschap”, wat meer aansluit bij de Nederlandse politieke praktijk van alledag.
Met een vertegenwoordigende democratie is in mijn ogen ook niet zo veel mis. De onderwerpen waarover besluiten moeten genomen zijn in de meeste gevallen zo technisch van aard, dat de burger dat beter kan over laten aan gekozen specialisten. Bij de verkiezingen bepaalt de kiezer dan de politieke kleur van die specialisten. Niks mis mee.
@chris
Als de auteurs beweren dat de band tussen overheid en burger beter kan worden door een affectie tonende overheid, dan is dat nogal een open deur. Door het tonen van affectie wordt een relatie altijd beter, lijkt me.